Kot Perski i Egzotyczny

Wstęp

Pers to długowłosa rasa średniej i dużej wielkości, charakteryzująca się okrągłą twarzą, dużymi okrągłymi oczami i małymi uszami. Rasa starzeje się powoli, ponieważ dojrzałość osiąga dopiero w wieku około dwóch lat i zazwyczaj dość późno wchodzi w okres dojrzewania.

 

Historia

Pierwsi udokumentowani przodkowie kotów perskich mogli zostać sprowadzeni do Włoch z Chorasanu (terytorium leżącego obecnie w północno-wschodnim Iranie, południowym Turkmenistanie i północnym Afganistanie) już około 1620 roku, nie zostało to jednak udowodnione. Zamiast tego istnieją mocniejsze dowody na wywóz rasy kotów długowłosych z Afganistanu i Iranu od XIX wieku. Pers został zaprezentowany na pierwszej w historii zorganizowanej wystawie kotów: w 1871 roku w Pałacu Kryształowym w Londynie, zorganizowanej przez Harrisona Weira. Rasa została uznana wraz z założeniem FIFe (1949).

 

Wygląd

Oprócz okrągłej twarzy pers znany jest z krótkiego, krępego ciała, krótkich, grubych nóg z okrągłymi łapami i szerokiej klatki piersiowej, a ogon jest krótki. Sierść jest długa i gęsta, tekstura jest delikatna i jedwabista. Temperament Pers jest ogólnie opisywany jako spokojny kot, który dość dobrze się przystosowuje. W badaniu porównującym sposób, w jaki właściciele kotów postrzegają swoje koty, Persowie ocenili lepiej niż koty bez rodowodu pod względem bliskości i przywiązania do właścicieli, życzliwości wobec obcych, czystości, przewidywalności, wokalizacji i zamieszania przy jedzeniu.